Co to wolne oprogramowanie?

Walczymy o te wolności ponieważ na nie zasługujemy. Z tymi swobodami, użytkownicy (zarówno indywidualni jak i wspólnie) mają kontrolę nad programem i tym, co dla nich robi. Gdy użytkownicy nie mają kontroli nad programem, to program kontroluje użytkowników. Programista kontroluje program, a przez niego użytkowników. Ten niewolny lub „własnościowy” [ang. proprietary] program jest narzędziem niesprawiedliwej władzy.

„Open source” jest czymś innym: ma bardzo odmienną filozofię na bazie odmiennych wartości. Praktyczna definicja jest też odmienna, ale prawie wszystkie programy open source są też wolnym oprogramowaniem. Objaśniamy różnicę w artykule Dlaczego otwartemu oprogramowaniu umyka idea Wolnego Oprogramowania.

Definicja Wolnego Oprogramowania

Definicja wolnego oprogramowania przedstawia jakie warunki muszą zostać spełnione aby konkretny program uznać za wolne oprogramowanie. Od czasu do czasu modyfikujemy tę definicję by wyjaśnić pewne subtelne kwestie. Zajrzyjcie do sekcji Historia, aby zobaczyć zmiany w definicji wolnego oprogramowania.

Cztery niezbędne wolności

Program jest wolnym oprogramowaniem jeśli użytkownicy programu mają cztery niezbędne wolności: [1]

• Wolność do uruchamiania programu jak chcecie, w dowolnym celu (wolność 0).
• Wolność do analizowania, jak działa program i zmieniania go aby robił co i jak potrzebujecie (wolność 1). Warunkiem koniecznym jest dostęp do kodu źródłowego.
• Wolność do rozpowszechniania kopii, byście mogli pomóc innym (wolność 2).
• Wolność do udoskonalania programu i publicznego rozpowszechniania własnych ulepszeń, dzięki czemu może z nich skorzystać cała społeczność (wolność 3). Warunkiem koniecznym jest tu dostęp do kodu źródłowego.

Program jest wolnym oprogramowaniem jeśli zapewnia użytkownikom wszystkie te wolności. W przeciwnym wypadku jest niewolnym. Choć są różne sposoby rozprowadzania niewolnego oprogramowania, różniące się dystansem od w pełni wolnego, uważamy wszystkie za równie nieetyczne.

W danym przypadku te wolności muszą dotyczyć kodu, który mamy zamiar używać lub skłaniać innych by używali. Przykładowo, rozważmy program A, który w niektórych przypadkach automatycznie uruchamia program B. Jeśli chcemy rozprowadzać program A w tej formie, to oznacza, że użytkownicy będą potrzebowali B, więc trzeba sprawdzić czy zarówno A jak i B są wolnym oprogramowaniem. Jednakże, jeśli mamy zamiar zmodyfikować A aby nie używał B, tylko A musi być wolnym; B nie jest częścią zamiaru.

Wolne oprogramowanie może być komercyjne

„Wolne oprogramowanie” nie znaczy „niekomercyjne”. Przeciwnie, wolny program musi być dostępny do użytku komercyjnego, do komercyjnego rozwoju, oraz do komercyjnej dystrybucji. To podejście jest bardzo ważne – bez tego, wolne oprogramowanie nie mogłoby osiągnąć swoich celów.

Chcemy zaprosić wszystkich, aby używali systemu GNU, wliczając w to firmy i ich pracowników. To wymaga zezwalanie na użytek komercyjny. Mamy nadzieję, że wolne programy wyprą swoje własnościowe odpowiedniki, ale nie mogłyby tego zrobić jeśli firmom zabronić ich używanie. Chcemy, aby komercyjne produkty zawierające oprogramowanie zawierały system GNU, a to by było rozprowadzanie komercyjne za opłatą. Komercyjny rozwój wolnego programowania już nie jest nietypowy: takie wolne programy są bardzo ważne. Odpłane wsparcje dla wolnych programów wypełnia ważną lukę.

Więc wyłączenie użytek, rozwój czy rozprowadzanie komercyjne spętałoby społeczność wolnego oprogramowania i utrudniło ścieżkę do sukcesu. Z tego musimy dojść do wniosku, że program z takimi ograniczeniami nie jest e się jako wolne oprogramowanie.

Wolny program musi zapewniać cztery wolnośi każdemu użytkownikowi, który otrzymał kopię programu, o ile użytkownik dotychczas spełnił wymogy wolnej licencji obejmującej program. Wyłączanie niektórych z wolności dla niektórych użytkowników, lub wymaganie płatności od użytkowników, czy to w formie pieniądzach czy innej formie się odwdzięczyć, jest równoważne z nie wyrażaniem zgody na daną wolność – to sprawia, że program jest niewolny.

Wyjaśnianie granicy między wolnym a niewolnym

Reszta artykułu wyjaśnia dokładniej jak daleko muszą pójść wolności, aby program był uważany jako wolny.

Wolność do uruchamiania programu jak chcecie, w dowolnym celu

Wolność korzystania z programu oznacza wolność dla każdej osoby czy organizacji do używania go na dowolnego rodzaju systemie komputerowym, do dowolnego typu zadań, bez wymogu kontaktowania się w związku z tym z autorem czy jakimś innym konkretnym podmiotem. W tej wolności chodzi o cele użytkownika, nie o cele autora. Jako użytkownicy macie swobodę uruchamiania programu do swoich celów, a jeśli go rozprowadzacie innym, to wówczas ta inna osoba może swobodnie korzystać z niego do własnych celów, a wy nie macie prawa narzucać im swoich celów.

Wolność aby uruchamiać program jak się chce oznacza, że nie zabrania się Wam ani nie powstrzymuje Was od uruchamiania. Nie ma to nic wspólnego z funkcjonalnością programu, ani czy będzie funkcjonował w danym środowisku, ani czy program robi to, co chcecie aby robił.

Przykładowo, jeśli program w sposób dowolny odrzuca znaczące dane wejściowe, lub całkiem nie działa, to program jest mniej użyteczny, a może całkiem bezużyteczny. Taki program nie odmawia użytkownikom wolności uruchamiania programu, więc nie ma konfliktu z wolnością 0. Jeśli program jest wolny, użytkonicy mogą sprostać niedociągnięciom ponieważ wolności 1 i 3 zezwalają użytkonikom i społecznością tworzyć i rozprowadzać zmodyfikowane wersje bez kodu sprawiającej niegodności.

„Jak chcecie” wlicza „w ogóle” jeśli tak chcecie.

Wolność do analizowania, jak działa program i zmnieniana go aby robił co i jak potrzebujecie

By wolności 1 i 3 (wolności do dokonywania zmian i publikowania zmienionych wersji) miały sens, musicie mieć dostęp do kodu źródłowego programu. Zatem dostępność kodu źródłowego jest warunkiem koniecznym wolnego oprogramowania. Zaciemniony „kod źródłowy” nie jest prawdziwym kodem źródłowym i nie liczy się jako taki.

Kod źródłowy to preferowana forma programu, aby w nim robić zmiany. To znaczy, że forma, którą używa programista do rozwijania programu jest kodem źródłowym wersji tego programisty.

Wolność 1 to także wolność do używania zmienionej wersji zamiast oryginału. Jeśli program jest dostarczany w produkcie zaprojektowany tak, by umożliwiał uruchamianie czyjejś zmodyfikowanej wersji lecz nie pozwala na uruchomienie waszej – praktyka znana jako „tiwoizacja” lub „zablokowanie” lub (w perwersyjnej mowie praktykujących te taktyki) „bezpieczne uruchamianie” – wolność 1 staje się pozorem, a nie czymś praktycznym. Ta postać binarna nie jest wolnym oprogramowaniem nawet jeśli kod z którego jest kompilowana jest wolny.

Jednym z ważnych sposobów modyfikowania programu jest wykorzystywanie w nim dostępnych wolnych podprogramów i modułów. Jeśli licencja programu zabrania łączenia z istniejącymi modułami na odpowiedniej licencji – na przykład kiedy wymaga, żebyście mieli prawa autorskie do każdego dodawanego przez siebie kodu – wówczas jest zbyt restrykcyjna, by uznać ją za wolną.

To, czy zmiana stanowi udoskonalenie, jest kwestią subiektywną. Jeśli wasze prawa dokonywania modyfikacji są ograniczone wyłącznie do zmian, które ktoś inny uzna za udoskonalenie, nie jest to wolny program.

Jednym specjalnym przypadkiem wolności 1 jest usunięcie kodu programu, aby zwrócił kontrolę systemowi po zrobieniu niczego, lub aby wywołał inny program. Więc wolność 1 dquo;uje

Wolność do rozpowszechniania kopii: podstawowe zasady

Wolność rozpowszechniania (wolności 2 i 3) znaczy, że powinniście mieć swobodę rozpowszechniania kopii, zmodyfikowanych bądź oryginalnych, za darmo bądź pobierając opłatę za dystrybucję, wszędzie i każdemu. Wolność robienia tego wszystkiego oznacza (między innymi), że nie musicie prosić o pozwolenie ani płacić za nie.

Powinniście mieć również wolność dokonywania zmian w programie i wykorzystywania ich prywatnie w pracy czy też dla rozrywki, bez wspominania nawet, że istnieją. A jeśli już opublikujecie dokonane modyfikacje, nie powinniście być zmuszeni do powiadamiania o tym kogokolwiek, w jakikolwiek sposób.

Wolność 3 to także wolność do udostępniania Waszych zmodyfikowanych wersji jako wolne oprogramowanie. Wolna licencja może również zezwalać na udostępnianie ich na inne sposoby; inaczej mówiąc, nie musi być to licencja typu copyleft. Jednakże licencja, która wymaga by zmodyfikowane wersje były niewolne, nie kwalifikuje się jako wolna.

Wolność do redystrybucji kopii programu musi obejmować zarówno postaci binarne czy wykonywalne programu, jak i kod źródłowy, zarówno dla zmienionych, jak i niezmienionych wersji. (Rozpowszechnianie programów w postaci gotowej do uruchomienia jest konieczne dla zachowania wygody instalacji wolnych systemów operacyjnych). Nie szkodzi, jeśli nie da się utworzyć postaci binarnej czy wykonywalnej (ponieważ w niektórych językach programowania nie ma takiej możliwości), mimo to musicie mieć wolność do rozpowszechniania takich postaci, jeśli znajdziecie metodę ich utworzenia.

Copyleft

Pewne rodzaje zasad dotyczących sposobu rozpowszechniania wolnego oprogramowania są akceptowalne, pod warunkiem, że nie stoją w sprzeczności z zasadniczymi wolnościami. Na przykład, copyleft (w dużym uproszczeniu) jest zasadą, która mówi, że przy redystrybucji programu nie możecie wprowadzać ograniczeń odmawiając głównych swobód innym. Reguła ta nie jest sprzeczna z głównymi swobodami użytkowników, a raczej je chroni.

W projekcie GNU używamy copyleftu by zapewnić każdemu prawną ochronę tych czterech wolności. Uważamy, że istnieją poważne powody dla których lepiej używać copyleft. Jednakże wolne oprogramowanie nie korzystające z copyleftu także jest etyczne. Więcej o zależności między „wolnym oprogramowaniu” a „programami objętymi copyleft” znajdziecie na stronie Kategorie wolnego i niewolnego oprogramowania.

Reguły co do szczegółów tworzenia pakietu i rozprowadzania

Ustalanie reguł tworzenia pakietu ze zmienioną wersją jest dopuszczalne, jeśli tylko owe reguły w istotny sposób nie ograniczają Waszej wolności do rozpowszechniania zmodyfikowanych wersji lub tworzenia takich wersji i używania ich prywatnie. Jest dopuszczalne aby licencja wymagała zmianę nazwy modyfikowanej wersji, usunięcia logo, lub oznaczenia zmian jako Wasze. Takie wymagania są dopuszczalne tak długo jak nie są tak dokuczliwe, że uniemożliwiają jakiekolwiek zmiany; skoro i tak robicie pewne zmiany w programie, kilka dodatkowych zmian nie powinno sprawić kłopotu.

Wymagania typu „jeśli udostępniasz program w ten sposób, musisz go udostępnić także w taki sposób” również mogą być dopuszczalne, na tych samych warunkach. Przykład takiego wymagania to, że jeśli rozpowszechnicie zmienioną wersję, a poprzedni programista poprosi o jej kopię, to musicie ją przesłać. (Zwróćcie uwagę, że taka zasada nadal pozostawia wam wybór, czy w ogóle upubliczniać waszą wersję). Wymagania nakazujące udostępnienie kodu źródłowego użytkownikom upublicznionych przez Was wersji są również akceptowalne.

Specjalny przypadek zaistnieje gdy licencja wymaga zmiany nazwy według której program jest wywoływany przez inne programy. To uniemożliwia wypuszczenie Waszej zmienionej wersji aby zastąpiła oryginalną gdy tamta jest wywoływana przez inne programy. Takie wymaganie jest dopuszczalne tylko jeśli jest prosty sposób wyznaczenia aliasu aby zmodyfikowana wersja mogła być wywoływana przez alias oryginalnej.

Przepisy eksportowe

Czasami rządowe przepisy kontroli eksportu i sankcje handlowe mogą ograniczać waszą wolność rozpowszechniania kopii programu na cały świat. Wyeliminowanie czy ignorowanie tych restrykcji nie jest w mocy autorów oprogramowania, ale mogą i powinni oni odmawiać narzucania ich jako warunków stosowania programu. W ten sposób restrykcje nie będą wpływać na działania i ludzi poza zasięgiem jurysdykcji danego rządu. Co za tym idzie, licencje wolnego oprogramowania nie mogą wymagać podporządkowania się żadnym nietrywialnym przepisom eksportowym jako warunek dla korzystania z którejkolwiek z podstawowych wolności.

Wspominanie o istnieniu ograniczeń eksportu bez umieszczania ich jako jeden z warunków licencji jest dopuszczalne, ponieważ nie ogranicza to użytkowników. Jeśli przepis eksportu jest trywialny w przypadku wolnego oprogramowania, to umieszczanie go jako warunek nie jest problemem; jednakże jest to potencjalnym problemem ponieważ późniejsza zmiana w przepisach eksportu sprawią, że wymóg jest nietrywialny a oprogramowanie stanie się niewolne.

Zagadnienia prawne

Aby wszystkie te wolności nabrały rzeczywistego wymiaru, muszą być nieodwołalne tak długo, jak nie robicie niczego złego. Jeżeli autor oprogramowania ma prawo unieważnienia licencji, bądź wstecznego dodania ograniczeń do warunków, nawet wówczas, gdy nie zrobiliście niczego, co by taki krok uzasadniało, to oprogramowanie nie jest wolne.

Wolna licencja nie może wymagać zgody na warunki licencji niewolnego programu. Przykładowo, jeśli licencja wymaga abyście przestrzegali licencji „wszystkich programów, które używacie”, dla użytkownika, który używa niewolne programy by to wymagało przestrzeganie warunków tych niewolnych programów; to jest oznaką niewolnej licencji.

Jest dopuszczalne aby wolna licencja określała która jurysdykcja prawa obowiązuje, lub gdzie powinien być złożony pozew sądowy, lub jedno i drugie.

Licencje na bazie kontraktu

Większość licencji wolnego oprogramowania bazuje na prawie autorskim, a istnieją pewne granice tego, jakie wymagania można nałożyć za pomocą prawa autorskiego. Jeśli licencja oparta na przepisach prawa autorskiego respektuje prawa użytkowników tak, jak to opisano powyżej, to jest mało prawdopodobne, żeby był z nią kłopot jakiegoś innego rodzaju, którego do tej pory nie przewidzieliśmy (choć czasami się to zdarza). Jednak niektóre licencje wolnego oprogramowania bazują na umowach, a w umowach można nakładać ograniczenia w dużo szerszym zakresie. To znaczy, że istnieje wiele możliwych sposobów, w jakie taka licencja mogłaby być niedopuszczalnie restrykcyjna, niewolna.

W żaden sposób nie jesteśmy w stanie wymienić wszystkich przypadków, które byłyby dla nas nieakceptowalne. Jeśli licencja oparta na umowie ograniczałaby użytkownika w pewien niecodzienny sposób, w jaki nie mogą tego robić licencje oparte na prawie autorskim, a jaki nie został tutaj wspomniany jako uzasadniony, to będziemy musieli to przemyśleć i zapewne dojdziemy do wniosku, że nie jest wolna.

Definicja Wolnego Oprogramowania w praktyce

Jak interpretujemy te kryteria

Warto zauważyć, że takie kryteria, jak ustanowione w tej definicji wolnego oprogramowania, wymagają uważnego namysłu nad ich interpretacją. O tym, czy dana licencja może być zaliczona do licencji wolnego oprogramowania, rozstrzygamy w oparciu o powyższe kryteria, stwierdzając, czy jest ona z nimi zgodna zarówno duchem jak i w szczegółowym zapisie. Jeżeli licencja zawiera nadmierne ograniczenia, odrzucamy ją, nawet jeśli nie przewidzieliśmy danego problemu w podanych kryteriach. Czasami wymagania niektórych licencji wzbudzają kontrowersje, co wymaga od nas intensywnego namysłu, łącznie z dyskusją z prawnikiem, zanim będziemy mogli zdecydować, czy dany wymóg jest możliwy do przyjęcia. Kiedy wreszcie osiągniemy rozstrzygnięcie w takiej kwestii, często uaktualniamy powyższe kryteria, by wyjaśnić, dlaczego pewne licencje kwalifikują się bądź nie.

Pomoc z wolnymi licencjami

Jeśli jesteście ciekawi, czy konkretna licencja kwalifikuje się jako licencja wolnego oprogramowania, zajrzyjcie do naszej listy licencji. Jeżeli nie wymieniono tam tej, którą jesteście zainteresowani, możecie nas o nią zapytać wysyłając wiadomość na adres <licensing@gnu.org>.

Jeżeli planujecie napisanie nowej licencji, prosimy o skontaktowanie się najpierw z Free Software Foundation pisząc na powyższy adres. Mnożenie różnych licencji wolnego oprogramowania powoduje, że użytkownicy muszą poświęcać więcej czasu na ich zrozumienie; zapewne uda nam się pomóc wam w znalezieniu istniejącej już licencji wolnego oprogramowania, która spełni wasze oczekiwania.

Jeśli okaże się to niemożliwe i rzeczywiście będziecie potrzebować nowej licencji, to korzystając z naszej pomocy możecie być pewni, że będzie to faktycznie licencja wolnego oprogramowania i unikniecie różnych problemów praktycznych.

Używanie właściwych określeń gdy mowa o wolnym oprogramowaniu

Mówiąc o wolnym oprogramowaniu, najlepiej unikać określeń takich jak „rozdawać” czy „bezpłatny”, gdyż niejawnie sugerują one, że chodzi o cenę, a nie o wolność. Niektóre powszechnie używane określenia, jak „piractwo”, są wyrazem poglądów, których, mamy nadzieję, nie podzielacie. Zachęcamy do przeczytania omówienia zatytułowanego „Mylące słowa i sformułowania, których lepiej unikać”. Mamy też listę prawidłowych tłumaczeń terminu „free software” na różne języki.

Inna grupa używa terminu „open source” na oznaczenie czegoś zbliżonego (lecz nie identycznego) do „wolnego oprogramowania”. Wolimy określenie „wolne oprogramowanie”, gdyż od chwili, gdy tylko usłyszy się, o które znaczenie przymiotnika w nim chodzi, przywołuje ono na myśl wolność. Słowo „open” ani „otwarte” nigdy nie wywołują takich skojarzeń.

Poza oprogramowaniem

Podręczniki do oprogramowania muszą być wolne, z tego samego powodu, dla którego oprogramowanie musi być wolne, a także dlatego, że podręczniki są w istocie częścią oprogramowania.

Te same argumenty są prawdziwe także w przypadku innych rodzajów dzieł praktycznego użytku — to znaczy takich, które zawierają przydatną wiedzę, jak na przykład materiały edukacyjne i źródłowe. Wikipedia jest najbardziej znanym przykładem.

Każde dzieło może być wolne i dlatego definicja wolnego oprogramowania została poszerzona o definicję wolnych dzieł kultury dotyczącą dzieł dowolnego rodzaju.

Historia

Od czasu do czasu zmieniamy definicję Wolnego Oprogramowania. Tutaj znajduje się lista znacznych modyfikacji wraz z odnośnikami, by zilustrować co dokładnie uległo zmianom.

• Wersja 1.169: Wyjaśnia dokładniej dlaczego cztery wolności muszą dotyczyć działań komercyjnych. Wyjaśnić dlaczego z czterech wolności wynika wolność nie-uruchomienia programu i wolność aby go skasować, więc nie potrzebujemy je nadmienić jako osobne wymagania.
• Version 1.165: Wyjaśnić, że dowolne niedogodności w kodzie nie negują wolności 0, oraz że wolności 1 i 3 zezwalają użytkonikom na ich usunięcie.
• Version 1.153: Doprecyzować, że wolność do uruchamiania programu oznacza, że nic Was nie powstrzymuje aby go uruchomić.
• Version 1.141: Wyjaśnić jaki kod musi być wolny.
• Version 1.135: Doprecyzować, że wolność 0 jest aby uruchamiać program w sposób jaki się chce.
• Version 1.134: Wolność 0 nie jest kwestią funkcjonalności programu.
• Wersja 1.131: Wolna licencja nie może wymagać dotrzymywania warunków niewolnej licencji innego programu.
• Wersja 1.129: Jasno określić, że wybór jurysdykcji prawa i miejsce składanie pozwów jest dozwolone. (Zawsze mieliśmy takie stanowisko.)
• Wersja 1.122: Wymóg kontroli eksportu jest problematyczny jeśli wymóg jest nietrywialny; w przeciwnym wypadku jest tylko potencjalnym problemem.
• Wersja 1.118: Wyjaśnienie: problemem jest prawo do robienia zmian, a nie jakich zmian się dokonuje. Zmiany nie są ograniczone do „ulepszeń”.
• Wersja 1.111: Wyjaśnienie 1.77 aby sprecyzować, że tylko wsteczne ograniczenia są niedopuszczalne. Posiadacze praw autorskich zawsze mogą dodać dodatkowe przyzwolenia na używanie twórczości poprzez wydanie twórczości równolegle na inne sposoby.
• Version 1.105: Wyjaśnienie, że w wolności 1. (już opisanej w wersji 1.80), że to wlicza uruchamianie zmodyfikowanej wersji programu.
• Wersja 1.92: Wyjaśnienie, że zaciemniony kod nie kwalifikuje się jako kod źródłowy.
• Wersja 1.90: Wyjaśnienie, że wolność 3 oznacza prawo do rozpowszechniania kopii zmodyfikowanych bądź usprawnionych przez was wersji, a nie prawo do uczestniczenia w rozwoju czyjegoś projektu
• Wersja 1.89: Wolność 3 zawiera prawo do udostępniania zmodyfikowanej wersji jako wolnego oprogramowania.
• Wersja1.80: Wolność 1 musi być praktyczna, nie tylko teoretyczna; na przykład tiwoizacja.
• Wersja 1.77: Wyjaśnienie, że wszystkie wsteczne zmiany w licencji są nie do zaakceptowania, nawet jeśli nie jest to całkowita zmiana licencji.
• Wersja 1.74: Cztery wyjaśnienia odnośnie nie dość wyraźnych, lub podniesionych w niektórych miejscach lecz nie wszędzie odzwierciedlonych stwierdzeń:
  • „Usprawnienia” nie oznaczają, że licencja może faktycznie ograniczać to, jakiego typu zmodyfikowane wersje możecie udostępniać. Wolność 3 oznacza wolność do dystrybucji zmodyfikowanych wersji, nie tylko dokonanych zmian.
  • Prawo do włączania istniejących modułów odnosi się do tych, które są odpowiednio licencjonowane.
  • Wyraźne podsumowanie dotyczące kontroli eksportu.
  • Wprowadzenie zmiany w licencji powoduje odwołanie starej licencji.
• Wersja 1.57: Dodanie sekcji „Poza oprogramowaniem”.
• Wersja 1.46: Wyjaśnienie czyje cele są istotne w wolności do uruchamiania programu w dowolnym celu.
• Wersja 1.41: Wyjaśnienie treści dotyczącej licencji opartych o umowy.
• Wersja 1.40: Wyjaśnienie, że wolna licencja musi pozwalać wam na wykorzystanie innego dostępnego wolnego oprogramowania w celu stworzenia waszej modyfikacji.
• Wersja 1.39: Zwrócenie uwagi na to, że dopuszczalne jest, gdy licencja nakazuje wam dostarczenie kodu źródłowego wersji programu, który udostępniacie do publicznego użytku.
• Wersja 1.31: Zwrócenie uwagi na to, że dopuszczalne jest, gdy licencja nakazuje wam wskazanie swojej osoby jako autora modyfikacji. Inne mniejsze wyjaśnienia.
• Wersja 1.23: Zwrócenie uwagi na potencjalne problemy związane z licencjami opartymi na umowach.
• Wersja 1.16: Wyjaśnienie dlaczego rozpowszechnianie postaci binarnej programu jest istotne.
• Wersja 1.11: Informacja, że wolna licencja może wymagać od Was wysłania kopi wersji którą rozpowszechniacie poprzednim autorom, jeśli o to poproszą.

Przerwy w numeracji powyżej spowodowane są tym, że dokonano wielu innych zmian, które nie miały bezpośredniego związku z definicją lub interpretacją. Przykładowo, lista nie zawiera zmian w formatowaniu, pisowni, interpunkcji, lub innych częściach strony. Kompletna historia zmian jest dostępna dostępna poprzez interfejs cvsweb.

Przypis

1. Powód dla którego numeracja jest 0, 1, 2 i 3 jest historczny. Około 1990 roku były trzy wolności, ponumerowane 1, 2 i 3. Potem zauważyliśmy, że wolność do uruchamiania programu musi być wprost wymieniona. Było jasne, że to bardziej zasadnicza wolność niż pozostałe trzy, więc powinna je poprzedzić. Zamiast zmienić numery pozostałych, zrobiliśmy z tego wolność 0.